Byli to w większości absolwenci studiów magisterskich na wydziałach leśnych, kształcący się na poziomie referendarza leśnego. Jest to ostatni etap szkolenia praktycznego przed uzyskaniem tytułu zawodowego asesora leśnego, umożliwiającego ubieganie się o pracę w administracji leśnej w Niemczech. W ramach wizyty na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku  nasi goście odwiedzili Nadleśnictwa Białowieża, Hajnówka, Browsk oraz Bielsk, gdzie zapoznali się ze sposobami walki z gradacją kornika drukarza oraz z ochroną przyrody metodami gospodarki leśnej w Puszczy Białowieską i poza nią.

Referendarze odwiedzili „Szlak Dębów Królewskich" w Nadleśnictwie Białowieża, który został wyremontowany w grudniu 2016 roku. Goście poznali tu historię łowów monarszych w Puszczy oraz podziwiali wiekowe dęby pomnikowe, stanowiące główną atrakcję szlaku. Jednym z kolejnych punktów na trasie grupy była wieża widokowa, wybudowana w ramach projektu „Ochrona Orlika krzykliwego Clanga pomarina na wybranych obszarach Natura 2000". Tutaj referendarze z Dolnej Saksonii zapoznali się z aktywną ochroną tego rzadkiego gatunku w Nadleśnictwie Białowieża, polegającą między innymi na corocznym koszeniu łąk w dolinie Narewki, zwiększającym szanse na udane łowy tego ptaka. Dzięki temu projektowi udało się zatrzymać tendencję spadkową w liczebności orlika krzykliwego na terenie całej Puszczy Białowieskiej i Puszczy Knyszyńskiej.

Program terenowy wizyty przewidywał również odwiedziny w drzewostanach świerkowych w których postępuje rozpad ze względu na aktywność kornika drukarza. Goście z Dolnej Saksonii znaleźli w sytuacji panującej w Puszczy pewną analogię do lasów w Bawarii gdzie kornik drukarz w połowie lat dziewięćdziesiątych również spustoszył ogromne powierzchnie świerczyn. Główną różnicą jednak między sytuacją w lasach Bawarii a tą w Puszczy Białowieskiej jest różne położenie geograficzne obydwu miejsc i różne sposoby zarządzania nimi.  Dużą część dyskusji w Nadleśnictwie Białowieża zajął temat wyzwań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego i przeciwpożarowego przy drogach i szlakach turystycznych i w głębi drzewostanów, gdzie problemem jest duża ilość martwych, stojących świerków. Goście nie kryli zdumienia poziomem szkód wyrządzonych przez szkodnika oraz tym, jak wiele różnych form ochrony przyrody nakłada się na tak niewielkiej powierzchni jaką zajmuje polska część Puszczy Białowieskiej.