Wynika to jednoznacznie z prowadzonego stale przez leśników monitoringu drzewostanów świerkowych oraz liczby wyznaczonych w tym roku świerków zasiedlonych przez kornika drukarza. W Nadleśnictwie Białowieża (dane z 27 czerwca), od początku tego roku wyznaczono ok. 69 tys. sztuk zasiedlonych świerków, a usunięto jedynie 3,3 tys. sztuk. W przeliczeniu na masę drewna z 76 tys. m³ usunięto niespełna 2 tys. m³ drewna. Prace te zostały wykonane zgodnie z obowiązującym w nadleśnictwie planem urządzenia lasu. Na próby ograniczenia gradacji kornika leśnicy zużyli cały limit możliwego do pozyskania drewna, jaki przewidziano w pierwotnej wersji PUL. 

W tym samym nadleśnictwie w drzewostanach będących poza powierzchnią referencyjną wyznaczono ponad 22 tys. sztuk świerków zasiedlonych przez kornika drukarza. W strefie referencyjnej, czyli gdzie las pozostawiony jest działaniu samej natury, a działania leśników ograniczone są do absolutnego minimum, takich drzew jest już przeszło 46 tys.

Porównując dane z miesięcy maj-czerwiec w latach 2012-2016, potwierdza się, że w roku bieżącym dynamika rozwoju kornika drukarza jest zdecydowanie wyższa w stosunku do lat poprzednich.

Tylko w jednym tygodniu czerwca leśniczowie zebrali z pułapek feromonowych 46 litrów korników, co odpowiada około 1,8 mln sztuk dorosłych owadów, a licząc od początku maja takich owadów zebrano ponad 4,5 mln sztuk.

Brak możliwości prowadzenia ochrony czynnej, przewidzianej w obowiązującej w Lasach Państwowych Instrukcji Ochrony Lasu, powoduje rozpad kolejnych drzewostanów świerkowych, degradację siedlisk przyrodniczych oraz zagrożeniem dla trwałości ekosystemów leśnych. Problem dotyczy zwłaszcza drzewostanów w wieku 100 lat i starszych, a więc najcenniejszych przyrodniczo. Jednak poprzez sąsiedztwo z drzewostanami starszymi, zasiedlonymi przez kornika drukarza, w Puszczy Białowieskiej zamierają również drzewostany młodszych klas wieku.