Asset Publisher
Białoporek brzozowy
Białoporek brzozowy (Piptoporus betulinus) to charakterystyczny grzyb występujący na brzozie, atakujący zazwyczaj pień i gałęzie. W tradycji ludowej zwany hubą brzozową białą.
Nazwa piptoporus stanowi połączenie dwóch słów – greckiego czasownika piptein, które oznacza „spadać”, „zrzucać” oraz łacińskiego słowa porus oznaczającego „pory”. Drugi człon nazwy betulinus oznacza „brzozowy” i odnosi się do rodzaju drzewa, na którym występuje białoporek.
Pojawia się na żywych, ale zazwyczaj osłabionych drzewach. Może też rozwijać się na martwych brzozach. Zazwyczaj można znaleźć wiele nerkowatych owocników na drzewie, pozostających przez cały rok.
Brunatnej zgniliźnie, którą wywołuje towarzyszy szybkie obumieranie drzewa. Zainfekowane brzozy należy szybko usuwać we wszystkich miejscach, gdzie złamanie może spowodować ryzyko dla ludzi lub mienia. Szacunkowo łamią się po 4-5 latach.
Grzyb ten od dawna używany był w medycynie ludowej. Naparom z owocników przypisywano szereg działań m.in. przeciwbakteryjne, przeciwpasożytnicze, wzmacniające, przeczyszczające oraz przyspieszające gojenie ran. Ma również liczne inne zastosowania, z miąższu można robić np. ostrzałki i stojaki do noży oraz woblery (przynęty na ryby drapieżne).
