Wydawca treści
REZERWATY W NADLEŚNICTWIE BIAŁOWIEŻA
Rezerwaty w Nadleśnictwie Białowieża
Na terenie Nadleśnictwa znajduje się 7 rezerwatów przyrody:
1. „Rezerwat Krajobrazowy Władysława Szafera" powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 8 kwietnia 1969 r. (M. P. z 1969, Nr 16, poz. 128) w celu zachowania ze względów krajobrazowych naturalnych zespołów leśnych Puszczy Białowieskiej;
2. „Pogorzelce" powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 września 1974 r. (M. P. z 1974, nr 32, poz. 194) w celu zachowania fragmentu lasu o charakterze naturalnym z dużym udziałem lipy drobnolistnej;
3. „Wysokie Bagno" powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 października 1979 r. (M.P. z 1979 r. Nr 26,poz. 141) w celu zachowania naturalnego boru świerkowego na torfowisku oraz odcinka zatorfionej doliny rzeki Narewki ze stanowiskiem bobrów;
4. „Kozłowe Borki" powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 czerwca 1995 r. (M. P. z 1995, Nr 33, poz. 395) w celu ochrony drzewostanów z dużym udziałem boru świerkowo-torfowcowego o borealnym charakterze z bogatą florą mszaków;
5. „Podolany" powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 czerwca 1995 r. (M. P. z 1995, Nr 33, poz. 402)w celu ochrony grądu wilgotnego z dużym udziałem dębów pomnikowych;
6. „Podcerkwa" powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 czerwca 1995 r.( M. P. z 1995, Nr 33, poz. 401) w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych miejsc występowania rzadkich gatunków motyli dziennych;
7. „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej" powołany Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 25 czerwca 2003 r. Szczególnymi cechami ochrony obszaru są działania mające na celu zachowanie ze względów naukowych dydaktycznych i krajobrazowych lasów naturalnych i zbliżonych do naturalnych, typowych dla Puszczy Białowieskiej łęgów i olsów oraz siedlisk leśnych z dominacją starych drzewostanów z dużym udziałem olszy, dębu, jesionu, a także licznych gatunków rzadkich i chronionych roślin zielnych, grzybów i zwierząt oraz utrzymaniem procesów ekologicznych i zachowaniem różnorodności biologicznej.